Historia fotografii dokumentalnej

Geneza fotografii dokumentalnej

Początki fotografii dokumentalnej przypadają na drugą połowę XX wieku, kiedy to branża ta dynamicznie się rozwijała. Powstała dopiero po fotografii amatorskiej, która skupiała wiele twórców z całego świata i stała się dla nich źródłem prawdziwej satysfakcji i jednocześnie sposobem na urozmaicenie wolnego czasu od codziennych czynności obfitych w obowiązki.

fotografia-dokumentalna

Pierwszym twórcą w tej dziedzinie był Lewis Hine, który fotografował imigrantów amerykańskich. Fascynował się również uwiecznianiem wizerunków ludzi, dlatego to właśnie oni najczęściej stanowili przedmiot jego codziennego warsztatu fotograficznego. Jednakże przełomowym wydarzeniem w tej dziedzinie było powołanie specjalnego stowarzyszenia Farm Security Administration, które miało za zadanie nadzorować prace farmerów na wielu amerykańskich prowincjach. Członkowie grupy dokonywali tego w formie zdjęć, które były odzwierciedleniem realnych działań dokonanych przez właścicieli. W ten sposób możliwe było bieżące monitorowanie ich postępów. Zespół fotografów, w którego skład weszli Dorothea Lange, Jack Delano i Walker Evans stworzył ponad dwadzieścia tysięcy fotografii z tego zakresu, które odzwierciedlały ludzkie życie na wsi w trudnych warunkach w czasie trwającego kryzysu gospodarczego. W tamtym okresie szczególną popularnością cieszyły się również fotoreportaże, w których ukazywana była codzienna ludzka egzystencja. Jednym z uznanych fotografów był Alfred Stieglitz, który skupił się przede wszystkim na scenach rodzajowych i fotografiach krajobrazowych.